Ozone DTA(OzonyMed)- generator ozonu w zestawie z sondami

Ozonoterapia - jako najnowsza metoda zapobiegania i zwalczania próchnicy zębów
Praktyczne wprowadzenie ozonu do lecznictwa stomatologicznego nastąpiło po badaniach przeprowadzonych w 2000 roku przez prof. Lyncha i wsp, potwierdzających 99 % skuteczność niszczenia mikroorganizmów w ubytkach próchnicowych w czasie 10 sekund i 99,9 % w czasie 20 sekund oraz doświadczeniach potwierdzających, że aktywne ubytki próchnicowe zawierają do 90 % kwasotwórczych mikroorganizmów. Urządzenie pobiera tlen z powietrza i zamienia go w ozon, który jest podawany na ząb.

OzonyMed jest skuteczną bezinwazyjną metodę leczenia próchnicy; bezbolesną i bezstresswą dla pacjenta. Szczególnie dobre wyniki osiąga się w leczeniu ubytków próchnicy szczelin i bruzd na powierzchniach żujących zębów, próchnicy korzenia, ubytkach umożliwiających bezpośredni dostęp ozonu. Zastosowanie fluorków po usunięciu mikroorganizmów, stwarza dobre warunki do procesów remineralizacyjnych i nie wymaga konieczności ich wypełniania. Można stwierdzić, że leczenie ozonem jest zdecydowanie bardziej korzystne niż konwencjonalne zabiegi, ze względu na naturalny proces gojenia. Terapia ozonowa wymaga niekiedy dodatkowo zastosowania technik konwencjonalnych ze względów funkcjonalnych i estetycznych, związanych z usuwaniem przebarwień, stworzeniem konieczności dostępu do ubytku oraz wykonaniem wypełnień adhezyjnych. Dotychczasowe doświadczenia pacjentów przy zastosowaniu terapii ozonowej w leczeniu ubytków próchnicowych są bardzo pozytywne. Zabieg jest bezbolesny i nie wymaga zastosowania znieczulenia. Brak bólu i niepokoju stomatologicznego wpływa korzystnie na przebieg leczenia zarówno dla pacjenta jak i lekarza. Ponadto czas konieczny do oczyszczenia ubytku jest bardzo krótki. W związku z tym, że ozon jest aktywną formą tlenu o właściwościach bakteriobójczych zachodzi pytanie, czy nie jest czynnikiem toksycznym w oddziaływaniu na okoliczne tkanki jamy ustnej. Na podstawie dotychczasowych badań stwierdzono, że stosowany prawidłowo z zachowaniem odpowiednich środków ostrożności, jest w pełni bezpieczny.


Co to jest ozon?
Ozon jest jednym z obecnie wykorzystywanych silnych utleniaczy. Może być stosowany jako skuteczny wybielacz i środek odkażający, zabijający zarazki i grzyby w tempie szybszym niż chlor. Co więcej, utlenia on te wirusy, które nie zostaną zniszczone przez czynniki chemiczne lub inne substancje. W rezultacie, ozon zastąpił obecnie chlor i używany jest do sterylizacji wody basenowej i pitnej. Lecznicze właściwości ozonu zostały odkryte przez ludzi jeszcze zanim znalazł on zastosowanie w procesach technologicznych.


Korzyści w leczeniu stomatologicznym
W chwili obecnej ozon stosowany jest głównie w formie sprayu do dezynfekcji i pobudzania miejscowego krążenia krwi oraz jako woda ozonowa w leczeniu stomatologicznym. Jednakże, wadą ozonu w tych postaciach jest to, że ma on niską saturację przy szybkim tempie rozkładu, co powoduje, że często niemożliwe jest uzyskanie pożądanych efektów. Kolejną niekorzystną cechą ozonu jest fakt, iż używając roztworów i sprayów łatwo jest podrażnić gardło oraz błonę śluzową jamy nosowej.

Niemniej jednak, dzięki temu urządzeniu można zapobiec wystąpieniu wyżej wymienionych skutków ujemnych, osiągając równocześnie efekty działania wysoko stężonego ozonu. Oznacza to, iż w momencie kontaktu sond z leczonym miejscem, wytwarzany jest ozon przeznaczony specjalnie dla leczonego miejsca. W rezultacie uzyskujemy silny efekt odkażający, możliwość zatamowania sączenia krwi, co daje oczyszczający efekt terapeutyczny, poprawia miejscowy dopływu tlenu do ran, przyspiesza gojenie się ran i podnosi temperaturę tkanek poprzez przyspieszenie miejscowego metabolizmu.


  • Leczenie bez antybiotyków - generator ozonu eliminuje konieczniść stosowania antybiotyków
  • Leczenie bez skutków ubocznych - aplikacja ozonu bezpośrednio w leczone miejsce, dlatego nie ma praktycznie żadnych ograniczeń co do miejsca aplikacji
  • Efekty leczenia - utrzymują sie znacznie dłużej niz przy tradycyjnych metodach
  • Oszczędność czasu - ozon eliminuje bakterie wirusy i grzyby w kilkanaście sekund
  • Skuteczność - niszczenie mikroorganizmów w ubytkach próchnicowych po 10 sekundach aplikacji wynosi 99%, po 20 sekundach aplikacji 99,9%


    W momencie kontaktu sond z leczonym miejscem, wytwarzany jest ozon przeznaczony specjalnie dla leczonego miejsca. W rezultacie uzyskujemy silny efekt odkazający, mozliwosc zatamowania sączenia krwi, co daje oczyszczający efekt terapeutyczny, poprawia miejscowy dopływ tlenu do ran, przyspiesza gojenie się ran i podnosi temperaturę tkanek poprzez przyśpieszenie miejscowego metabolizmu.

    Wstęp ogólny
    Zasadniczą funkcją urządzenia jest zlokalizowana produkcja czystego ozonu w celach leczniczych. Dzięki swojemu unikalnemu działaniu, urządzenie to może na leczonym obszarze wytworzyć ozon o stężeniu od 10 do ponad 100 ug/ml. Grzybo-, wiruso- i bakteriobójcze właściwości ozonu sprawiają, iż przyrząd ten jest nowatorskim i istotnym narzędziem terapeutycznym stosowanym w leczeniu stomatologicznym, dającym nadzieję na zwalczenie wywoływanych przez bakterie chorób, takich jak zapalenie dziąseł. Co więcej, ozon stosowany jest obecnie jako silny utleniacz, a dzięki swoim silnym właściwościom sterylizującym zabija nawet wyjątkowo silne bakterie, grzyby i wirusy.

    Skuteczność terapii ozonem związana jest z dwoma procesami. Jeden z nich to przemiana ozonu w tlen w momencie pojawienia się cząsteczek tlenu. Drugi z nich to proces powodowany przez nadtlenek wodoru (H2O2). W efekcie, im dłuższa terapia ozonem, tym głębsze jej efekty.

Wstępne informacje dotyczące sposobu użytkowania urządzenia
Przed użyciem, niezbędne jest dokładne zapoznanie się z instrukcją obsługi i standardami bezpieczeństwa.

  •  
  • Przed użyciem sprzętu po raz pierwszy należy koniecznie wyczyścić i zdezynfekować sondę.
  • Sprzęt ten nie powinien być używany w wilgotnym środowisku.
  • Sprzęt nie powinien być obsługiwany przez osoby bez odpowiedniego wyszkolenia.
  • Każde leczenie powinno spełniać wymogi bezpieczeństwa określone dla leczenia stomatologicznego.
  • Należy zapoznać się ze wskazaniami i przeciwwskazaniami przy terapii ozonowej.
  • W elektrochirurgii nie można stosować alkoholu ani eteru, gdyż oba te roztwory są łatwopalne.
  • Zaleca się traktowanie wartości empirycznych jako wartości standardowo stosowanych w leczeniu. Uwolnienie prądu elektrycznego nie powoduje obrażeń ciała, pod warunkiem, że nie ma żadnych przeciwwskazań.
  • W przypadku osób cierpiących na alergię, przepływ prąd elektrycznego może to wywołać drżenie, zwłaszcza, kiedy dochodzi do kontaktu ust pacjenta z sondą. Rękojeść sondy jest jednak wysoko izolowana.
  • Zalecane jest używanie włącznika nożnego. Na przykład,kiedy sonda wchodzi w kontakt z leczonym miejscem wewnątrz kieszeni dziąsłowej, możliwe jest uruchomienie urządzenia włącznikiem nożnym oraz użycie go do wyłączenia urządzenia pod koniec leczenia, jeśli sonda jest jeszcze w kontakcie z leczonym miejscem. Dzięki zastosowaniu włącznika nożnego możliwe jest uniknięcie nadmiernej wrażliwości przy kontakcie z prądem elektrycznym.
  • Pręt bezpieczeństwa stosowany w leczeniu stomatologicznym spełnia normy określone przez producentów. Wszelkie specyfikacje dotyczące leczenia, szczególnie dane związane z czasem i mocą, związane są z prętem bezpieczeństwa znajdującym się z tyłu urządzenia. Pacjent powinien trzymać pręt bezpieczeństwa, szczególnie w czasie leczenia z użyciem sondy nr 1, dzięki czemu jeśli wskutek niedbałości dojdzie do pęknięcia końcówki sondy, urządzenie zostanie samoistnie wyłączone.
  • Elektrochirurgia jest terapią polegającą na leczeniu danego obszaru za pomocą iskrzenia sondy (np. w przypadku zmian ropnych, sonda umieszczana jest w odległości ok.1 mm).
  • Nie można dopuścić do kontaktu sondy z otwartymi oczami ani umieszczać sondy blisko oczu.
  • Aby umożliwić sondzie nr 1 penetrację kieszeni dziąsłowej, średnica jej końcówki ustawiona jest na ok.1.5 mm, tak aby uniknąć użycia nadmiernej siły i nie dopuścić do jej pęknięcia. W związku z tym, konieczne jest poszerzenie kieszeni dziąsłowej przed zastosowaniem urządzenia. Sonda może być bezpiecznie stosowana w leczeniu ogólnym kieszeni dziąsłowej, bez większego ryzyka pęknięcia. Jeśli do takiego pęknięcia jednak dojdzie, urządzenie zostanie automatycznie wyłączone w przeciągu 0.1 sekundy, przy mocy ustawionej na poziomie 2 (Patrz: Instrukcja obsługi nr 9).
  • Po włączeniu urządzenia, w przypadku prawidłowego funkcjonowania sondy, zapala się czerwone światełko.
  • Żadne substancje obce nie mogą zatykać otworu urządzenia czy też sondy.
  • Regulacja natężenia dostępna od 1-15.
  • Sonda nr 1 = Ostro zakończona sonda 90°, stosowana głównie do leczenia dziąseł, 90°.
  • Sonda nr 3 = Płasko zakończona sonda, do leczenia skóry i błony śluzowej.
  • Sonda nr 4 = Stożkowo zakończona sonda, do leczenia zębodołu po ekstrakcji.
  • Sonda nr 5 = Ostro zakończona sonda, ze stożkową plastikową końcówką, do leczenia kanałów korzeniowych.

1. DZIĄSŁA


A. Leczenie kieszonki dziąsłowej
Sonda nr 1 ma końcówkę o średnicy ok. 1.5 mm oraz długość ok. 8 mm. Szklana końcówka jest bezpieczna, nie pęka przy normalnym użytkowaniu, np. w kieszonce dziąsłowej. Aby nie dopuścić do pęknięcia sondy, nie należy używać sondy ze zbyt dużą siłą.

Nastawiamy moc wyjściową na poziom 3-6. Przed włożeniem sondy należy otworzyć kieszonkę dziąsłową, tak aby cząsteczki tlenu dostały się do leczonego miejsca. Następnie wsuwa się sondę do odsłoniętej kieszonki dziąsłowej. Nie jest jednak konieczne dosięgnięcie końcówką do samego dna kieszonki dziąsłowej, ponieważ wskutek przemiany tlenu, ozon szybko rozprzestrzeni się w otwartej kieszonce dziąsłowej.

Na ogół leczenie każdego miejsca zajmuje od 1 do 2 minut, w którym to czasie bakterie w tym miejscu zostają utlenione i, w rezultacie, zabite. Pełna terapia zapalenia dziąseł obejmuje zarówno leczenie kieszonki dziąsłowej, jak również leczenie dziąseł na zewnątrz kieszonki dziąsłowej.

W tym celu należy użyć płaskiej sondy, nastawić moc wyjściową na poziom 3-9 na taki sam okres czasu. Zalecane jest powtórzenie takiej samej terapii kilka dni później aż do momentu kiedy zapalenie dziąseł ustąpi w sposób znaczący. Zaleca się również przeprowadzanie leczenia zapobiegawczego regularnie co pół roku.


B. Zastosowanie w chirurgii dziąsłowej
Używamy sondy PA i sondy płaskiej. Nastaw moc wyjściową na ten sam poziom jak w przypadku leczenia kieszonki dziąsłowej, a czasomierz na 1 minutę na każdy zabieg. w przypadku większych otworów, w celu zapewnienia wystarczającego stężenia ozonu, czas zabiegu powinien być dłuższy niż jest to wymagane przy leczeniu kieszonki dziąsłowej.


C. Leczenie martwiczego zapalenia dziąseł
Używamy sondy PA i sondy płaskiej, w zależności od rozmiaru leczonego miejsca. Nastaw moc wyjściową na poziom 3-6, a czasomierz na 2 minuty na każdy zabieg, tak aby wypełniony ropą odcinek został całkowicie utleniony. Zaleca się przeprowadzenie ponownego zabiegu trzy lata później.


D. Leczenie pericoronitis (zapalenia wokół korony wyrzynającego się zęba)
Do leczenia ciężkich postaci próchnicy zębów należy użyć sondy PA oraz sondy płaskiej, ustawiając moc wyjściową na poziom 3-6 na okres 1-3 minut. Leczenie polega na zastosowaniu ozonu, który hamuje stan zapalny, oraz prądu o wysokiej częstotliwości, który wspomaga krążenie krwi i płynu limfatycznego. Po zakończeniu leczenia u pacjentów następuje złagodzenie symptomów.


2. LECZENIE PODTRZYMUJĄCE I ZAPOBIEGAWCZE


A. Dezynfekcja ubytków tkanki zębowej
Używamy sondy kulkowej i sondy nr 1, w zależności od rozmiaru i kształtu leczonego miejsca.

W przypadku zębodołów powstałych w wyniku ekstrakcji zęba bardziej odpowiednie jest zastosowanie sondy kulkowej. Natomiast przy ubytkach tkanki zębowej o mniejszym otworze, do wypełnienia ubytku ozonem lepiej jest używać sondy stożkowatej. Zaleca się nastawienie mocy wyjściowej na poziom 3-9, a czasomierza na 1.5-3 minuty. W przypadku krwawiących ubytków, należy ustawić moc wyjściową na poziom 12, a czasomierz na około 5 minut, w zależności od stopnia krwawienia.


B. Dezynfekcja kanałów korzeniowych
Używamy sondy nr 1. Przed rozpoczęciem terapii ozonem, konieczne jest usunięcie pozostałości tkanki miękkiej z kanału korzeniowego, tak aby cząsteczki tlenu mogły dostać się do kanału korzeniowego. Następnie należy nieznacznie wsunąć sondę do kanału korzeniowego, nastawiając moc wyjściową na poziom 6, a czasomierz na 0.5-1 minuty.

Można również użyć sondy nr 1, zachowując jednak ostrożność, tak aby nie dopuścić do utknięcia sondy lub pęknięcia końcówki w czasie gdy pacjent się porusza. Ozon wypełni wówczas wszystkie odgałęzienia i zabije bakterie.


C. Dezynfekcja korzenia zęba
Używamy sondy płaskiej i kulkowej. Umieszczamy sondę na korzeniu zęba i nastawiamy moc wyjściową na poziom 6-9, a czasomierz na 0.5 minuty.


D. Leczenie kandydozy jamy ustnej
Umieszczamy płaską sondę wzdłuż zarażonego miejsca. Nastawiamy moc wyjściową na poziom 6. Kiedy sonda jest w stanie spoczynku, nastawiamy czasomierz na 2 minuty na każde 8 mm² leczonego miejsca. Zaleca się dwukrotne powtórzenie terapii po kilku dniach.


E. Leczenie opryszczki
Umieszczamy płaską sondę wzdłuż leczonego miejsca. Nastawiamy moc wyjściową na poziom 6-9. Kiedy sonda jest w stanie spoczynku, nastawiamy czasomierz na 0.5 – 1 minutę na każde 8 mm² leczonego miejsca. Zaleca się przeprowadzanie zabiegu dwa razy dziennie aż do wyleczenia. Efekty terapeutyczne pojawią się po kilku zabiegach. Jednakże, leczenie wirusowej martwicy nerwu (Typ 2 / Herpes Zoster) może potrwać dłużej.


F. Leczenie aft
Umieszczamy płaską sondę wzdłuż leczonego miejsca. Nastawiamy moc wyjściową na poziom 6-9.

Kiedy sonda jest w stanie spoczynku, nastawiamy czasomierz na 0.5 – 1 minutę na każde 8 mm² leczonego miejsca. Zaleca się przeprowadzanie terapii dwa razy dziennie w ciągu kilku pierwszych dni. Efekty terapeutyczne pojawią się po kilku zabiegach. Jednakże, w przypadku aft zrogowaciałych (herpes zoster) okres leczenia może potrwać dłużej.


G. Leczenie zapalenia jamy ustnej
Umieszczamy płaską sondę wzdłuż leczonego miejsca. Nastawiamy moc wyjściową na poziom 9. Kiedy sonda jest w stanie spoczynku, nastawiamy czasomierz na 1 minutę na każde 5 mm² leczonego miejsca. Zaleca się dwukrotne powtórzenie terapii po kilku dniach.


H. Leczenie miazgi zębowej
Używamy sondy PA, sondy kulkowej lub płaskiej w celu dalszej sterylizacji ubytku tkanki zębowej po leczeniu próchnicy. Nastawiamy moc wyjściową na poziom 6, a czasomierz na ok.0.5-1 minuty, w zależności od rozmiaru ubytku. W przypadku leczenia miazgi zębowej (endodoncja), po usunięciu próchnicy, moc na poziomie 12 może złagodzić blokadę spowodowaną homeostazą, zwiększając tym samym szanse na złagodzenie ogniska zapalnego.


3. ZASTOSOWANIE W CHIRURGII SZCZĘKOWEJ


A. Przedoperacyjna dezynfekcja jamy ustnej
Używamy płaskiej sondy. Nastawiamy moc wyjściową na poziom 3-9. Dezynfekcja całej jamy ustnej trwa około 10 minut (czasomierz ustawiony na tryb długoterminowy).


B. Pooperacyjna dezynfekcja jamy ustnej i ran
Używamy płaskiej sondy. Nastaw moc wyjściową na poziom 6-9. Dezynfekcja całej jamy ustnej trwa nie mniej niż 3-10 minut (czasomierz ustawiony na tryb średnio- lub długoterminowy). W przypadku pojedynczych ran wystarczy krótszy zabieg.


C. Leczenie odczynów przyrannych
Umieszczamy płaską sondę wzdłuż leczonego miejsca. Nastawiamy moc wyjściową na poziom 9. Kiedy sonda jest w stanie spoczynku, nastawiamy czasomierz na 1 minutę na każde 5 mm² leczonego miejsca. Zaleca się dwukrotne powtórzenie zabiegu następnego dnia.


D. Tamowanie krwawienia
Używamy sondy PA lub kulkowej, aby zatrzymać krwawienie z dziąseł. Używamy sondy kulkowej w przypadku krwawienia z ubytku tkanki zębowej, nastawiając moc wyjściową na poziom 9-15, a czasomierz na 1-5 minut.


E. Leczenie po ekstrakcji zęba
Używamy sondy kulkowej. Zaleca się wsunięcie sondy do zębodołu w celu uniknięcia stanu zapalnego. Nastawiamy moc wyjściową na poziom 9, a czasomierz na 1-2 minuty.